คริสไม่ฟังเอื้อนเอ่ยจากร่างบางสักนิด โถมตัวเข้าใส่ก่อนจะใช้ริมฝีปากพรมจูบไปตามซอกคอขาวของอีกคนอย่างหื่นกระหาย มือหนาลูบไล้ไปตามเรือนร่างขาวบางใต้ร่มผ้าค่อยๆร่นเสื้อตัวบางที่คนตัวเล็กใส่ขึ้นจนเผยให้เห็นผิวขาวเนียนสวย
เมื่อเห็นว่ามันรกหูรกตาเสียเหลือเกินก็ถอดเสื้อผ้าของคนตัวเล็กออกซะเลยตอนนี้ร่างบางเปลือยเปล่าไม่มีเสื้อผ้าสักชิ้นก่อนจะจัดการถอดเสื้อผ้าของตัวเองจนเปลือยเปล่าเหมือนกันเพื่อไม่ให้เป็นการเอาเปรียบคนตัวเล็ก
ร่างสูงพรมจูบไปตามหน้าอกขาวบางของคนตัวเล็กลากริมฝีปากผ่านผิวเนื้อส่วนไหนก็จัดการทำรอยรักแสดงความเป็นเจ้าของไว้ จนคนใต้ร่างครางออกมาเพราะความเสียวซ่านไปทั่วทั่งร่างกาย
"อื้อ"
คริสไม่รอช้าเมื่อตัวเองก็เริ่มอึดอัดมากเหมือนกัน มือหนาไล้ไปตามสะโพกบางของคนใต้ร่างอย่างเบามือบีบคลึงก้นเนียนเล่นด้วยความมั่นเขี้ยว ก่อนจะสอดก้านนิ้วเรียวยาวเข้าไปในช่องทางด้านหลังสีชมพูของคนตัวเล็กอย่างเบามือ
"ฮึก...พี่คริส....ผมเจ็บ"
เพียงแค่สองนิ้วที่สอดเข้าไปคนตัวเล็กก็ร้องเสียงหลงในทันที มือเล็กย่นเข้าหากันด้วยความเจ็บปวด ครั้งแรกกับการที่ไม่เคยมีอะไรกับใครมาก่อนทำให้ร่างบางนึกกลัวไปซะทุกอย่าง
"อดทนหน่อยนะ พี่สัญญาว่าจะทำให้เราเจ็บน้อยสุด"
คริสจูบขมับเล็กเพื่อเป็นการปลอบประโลม นิ้วเรียวเริ่มขยับเข้าออกจากช่องทางด้านหลังช้าๆ เมื่อคนตัวเล็กเริ่มชินก็เพิ่มมันเข้าไปเป็นสามนิ้วเพื่อขยายเปิดทางให้อีกคนได้เข้าไปเสพสม
"พี่เข้าไปแล้วนะ"
เอ่ยบอกคนตัวเล็กเสร็จคริสไม่รอช้าสอดแกนกายที่คับใหญ่เข้าไปในช่องทางหลังของร่างบางจนมิดด้ามทันทีมันให้ความรู้สึดดีอย่างบอกไม่ถูก
เมื่อความเป็นชายขนาดใหญ่เข้ามาในกายเล็กก็รู้สึกปวดร้าวไปทั่วทั้งสะโพก ร่างบางหลับตาลงปล่อยให้น้ำตามันไหลออกมาเพราะความเจ็บปวดร้าวสะท้านไปทั้งร่างกาย
"อ๊า ฮึก อ๊า เจ็บ"
เสียงหวานร้องครางออกมาจนสุดเสียงเมื่อคริสเริ่มขยับแกนกายเข้าออกโหมแรงใส่จนคนตัวเล็กทนความเจ็บปวดไม่ไหวร้องขอความเห็นใจจากร่างสูง
"อ้าขากว้างๆให้พี่หน่อย"
"ฮึก...อี้ชิงเจ็บ"
"ทนอีกนิดนะเด็กดี"
คริสค่อยๆขยับแกนกายเข้าออกอีกครั้งอ่อนโยนกับคนตัวเล็กที่สุดเพื่อไม่ให้คนตัวเล็กเจ็บไปมากกว่านี้ทั้งๆที่อยากทำตามใจตัวเองแทบตาย มือหนายกขาเล็กพาดบนไหล่แกร่งจับสะโพกบางยกขึ้นก่อนจะขย่มเข้าออกอีกครั้งอย่างถี่เร็ว
แน่นดีจัง
"ครางให้พี่หน่อยสิ อ๊ะ เร็วๆนะครับ"
ร่างบางครางร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดเมื่อร่างสูงขยับเข้าออกถี่ๆไม่เว้นระยะให้เค้าได้หายใจสักนิด เสียงหัวเตียงกระทบข้างฝาผนังดังแข่งกับเสียงเนื้อที่กระทบกันเป็นจังหวะบวกกับเสียงสะอื้นไห้ของร่างบางที่ร้องครางอย่างเจ็บปวดขอร้องให้ร่างสูงหยุดการกระทำอันโหดร้ายร้องไห้ขอความเห็นใจก็ไม่แม้แต่จะหยุดสักนิด
"อ๊ะ อ๊า พี่คริส อ๊า หยุดเถอะนะ อ๊ะ"
"ถ้าไม่อยากเจ็บก็ต้องทำบ่อยๆนะครับ"
"ฮึก อ๊า อ๊ะ ฮึก"
การกระทำอันโหดร้ายของร่างสูงยังคงดำเนินกิจกรรมต่อไปจนเวลาผ่านไปเนิ่นนานร่างบางเริ่มตาพล่ามัวปวดหัวจี๊ดๆขึ้นมากระทันหัน หอบเหนื่อยจากการนอนอ้าขาให้ร่างสูงกระแทกจนพอใจในเมื่อร้องขอความเห็นใจยังไงก็ไม่มีแม้แต่จะหยุดสักนิดจนตอนนี้ร่างบางสลบไปคริสก็ยังคงไม่สนใจกระแทกต่อจนตัวเองได้ปลดปล่อยน้ำเข้าไปในตัวอี้ชิงหลายครั้งจึงถอนแกนกายออกจากช่องทางเล็กที่ตอนนี้ฉีกขาดเลือดสีแดงสดไหลออกมาเต็มหว่างขาจนน่ากลัว
