เรียนรู้
"อื้อ..อี้ทำแล้วนะ" คนตัวเล็กพูดเสียงอู้อี้ไม่กล้าเงยหน้าขึ้นมามองทำไมต้องสอนให้ทำเรื่องแบบนี้ด้วยบอกไปปฏิเสธคนตัวสูงก็ดุตะคอกใส่
"ทำใหม่แบบนี้ใช้ได้ที่ไหน"
อี้ชิงก้มหน้าลงด้วยความกลัวเมื่อปฏิเสธไม่ได้ก็ต้องทำตามที่คริสสั่งทุกอย่าง คนตัวเล็กจูบไล่จากติ่งหูลากผ่านสันกรามไซร้ลงมาถึงซอกคอก่อนจะดูดเลียเล่นเหมือนไอติมรสหวาน จูบวนซอกคอไปมาเหมือนลูกแมว ฝังเขี้ยวฟันสวยลงซ้ำที่เดิมออกแรงดูดเม้นจนเกิดรอยรักสีกุหลาบเด่นชัดกว่าเดิมจนขึ้นช้ำแดงก่อนจะเปลี่ยนไปทำรอยใหม่อีกรอย
"อ่าห์" ร่างสูงครางอย่างพอใจเมื่อแมวน้อยขบกัดจนเกิดความเสียวซ่านมือหนาเริ่มไม่อยู่สุขลูบไล้เอวบางจิกเล็บลงระบายความเสียวโดยไม่คิดว่าอี้ชิงจะเจ็บหรือไม่เพราะคนตัวเล็กมีหน้าที่ให่เขาระบายความใคร่เท่านั้น
"อ้ะ..เจ็บ" คนตัวเล็กร้องเสียงหลง
"อี้ชิง อ่าห์" คริสครางชื่ออี้ชิงด้วยน้ำเสียงเซ็กซี่คนตัวเล็กทำให้เขาเกิดอารมณ์แล้วสิถ้าไม่ได้ปลดปล่อยต้องแย่แน่ดีล่ะจะได้สอนเรื่องใหม่
"อ้ะ อะไร..แข็งๆ" คนตัวเล็กที่นั่งบนตักของร่างสูงรู้สึกผิดปกติเมื่ออะไรแข็งๆสักอย่างมาดุนดันก้นของเค้าถ้าให้เงยหน้าขึ้นมองก็จะเจอสายตาดุส่งมายอมนั่งเงียบๆดีกว่า
"พี่ไม่ไหวแล้ว" คริสจัดการล้มตัวอี้ชิงให้นอนราบไปกับโซฟาก่อนจะขึ้นคร่อมจัดการเสื้อผ้าคนตัวเล็กออกหมดแล้วค่อยจัดการเสื้อผ้าของตัวเองถึงแม้คนตัวเล็กจะดิ้นขัดขืนแต่ก็ไม่สามารถสู้แรงของคริสได้
ต้องใช้กำลังถึงจะยอมอยู่ดีๆ
"เพี้ยะ" คริสสบัดมือลงต้นขาเนียนที่กำลังจะถีบเขาออก
"ฮึก..ไม่..โอ้ย" คนตัวเล็กสะอื้นไห้คริสยังคงฟาดมือลงมาไม่ยั้งเวลาที่ขัดขืน อี้ชิงไม่เต็มใจสักนิดที่คริสทำแบบนี้
"ลองขยับดูนะครับ" คริสจัดการพลิกให้อี้ชิงขึ้นนั่งคร่อมส่วนตัวเขานอนอยู่ใต้ร่างพลางสอนให้อี้ชิงขยับตัวอยู่ข้างบนในโซฟาที่แคบแต่ได้อารมณ์ของร่างสูงเป็นอย่างดี "ถ้าไม่ทำพี่จะตี" พูดพร้อมกับเตรียมยกมือขึ้นขู่คนตัวเล็กที่นั่งเอามือปิดหน้าร้องไห้ไม่ยอมขยับ
"ฮือ..ไม่ทำ..ฮึก" เสียงอู้อี้ที่เปล่งออกมาถึงเสียงจะเบาแต่ก็ได้ยินอยู่ดีคริสจึงฟาดแขนลงที่ก้นนิ่มทันทีแต่อี้ชิงก็ยังไม่ยอมขยับ "ฮึก..ฮือ..เจ็บ..พี่คริสตีอี้" คนตัวเล็กรีบวิ่งลงเก็บเสื้อผ้าก่อนจะวิ่งไปห้องน้ำแต่ด้วยความที่ขาสั้นทำให้คริสประชิดตัวทันแล้วจัดการลากคนตัวเล็กกลับมาที่เดิมแล้วใช้เข็มขัดฟาดไปทีนึง
"โอ๊ย..เจ็บ..ฮึก..เจ็บแล้ว" อี้ชิงดิ้นพล่านเมื่อคริสฟาดเข็มขัดหนังลงบนก้นนิ่มอย่างไม่ยั้งมือ"ยอมแล้ว..ฮึก" อี้ชิงโผเข้ากอดคริสไว้ก่อนจะผลักให้ล้มนอนบนโซฟาตัวเดิมแล้วจัดการขึ้นคร่อมทันทีถึงแม้จะไม่เต็มใจก็ตามเพื่อกับความที่ไม่เจ็บตัวก็ต้องฟืนใจทำ
"แล้ว..ฮึก..ทำไงต่อฮะ"
"ขยับสิครับ..ขยับขึ้นลงนะเด็กดี" คนตัวเล็กก้มหน้าก้มตาทำตามขยับขึ้นลงอย่างที่คริสสอนถึง
"อ๊า อึก อี้ชิง อ่าห์" คริสครางอยู่ในลำคออย่างสุขสม
"ฮือ เจ็บ อ๊า เจ็บ"
เสียงครางสุขสมสลับกับเสียงครางที่ร้องไห้อย่างทรมานผสานเสียงดังก้องไปทั่วทั้งห้องคริสยังคงสอนให้อี้ชิงขยับต่อไปเรื่อยๆจนกว่าตัวเองจะพอใจจากที่โซฟาไปที่พื้นและต่อที่ห้องนอน เมื่อไหร่ที่อี้ชิงขัดขืนไม่ทำตามอีกคริสก็จะตีจนกว่าอี้ชิงจะยอมปฏิบัติตามที่เขาสอน คนตัวเล็กร้องไห้อ้อนวอนให้คริสหยุดการกระทำแต่ก็ไม่แม้จะฟังคำเอื้อนเอ่ยเลยสักนิดจนกระทั่งคริสพอใจจึงยอมหยุดทุกอย่าง
"เด็กดี..พี่ขอโทษ" คริสสวมกอดคนตัวเล็กไว้แน่นการกระทำเช่นนี้อาจจะทำให้อี้ชิงเกลียดเขาแล้วก็เป็นได้แต่คริสไม่ยอมหรอกในเมื่ออี้ชิงต้องตกเป็นเหยื่อให้เขาได้เล่นสุนกๆกับร่างกายนี้จนกว่าจะพอใจ และอี้ชิงต้องเป็นเครื่องมือในการแก้แค้นต่อไป"รัก"
"อี้เกลียดพี่คริส ฮือ"
"พูดอะไรออกมา"
"อี้เกลียด..โอ้ย..ฮึก..เจ็บ" คริสบีบเข้าที่คางมนอย่างแรงเมื่อคนตัวเล็กพูดว่าเกลียดเขาไม่ชอบที่เห็นคนตัวเล็กขัดขืนไม่ยอมทำตาม
"อย่าพูดคำนี้อีกไม่งั้นเจอดีแน่" คริสชี้หน้าคาดโทษใส่คนตัวเล็กก่อนจะกระชากให้อี้ชิงเข้ามาใกล้แล้วจัดการเสี้ยมสอนบทเรียนต่อไปให้อี้ชิงต่อทันที บทเรียนอันโหดร้ายสำหรับคนตัวเล็กแต่เป็นเรื่องสนุกของร่างสูงยังคงดำเนินไปจนคริสพอใจถึงได้หยุดกิจกรรมลง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น